12.10.14

500 λέξεις με την Κατερίνα Έσσλιν

Συνέντευξη της Κατερίνας Έσσλιν στη Γιούλη Επτακοίλη | Καθημερινή, Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014 »»

Κατερίνα Έσσλιν

Δυναμική, πάλλουσα, πυκνή, σύγχρονη. Η Κατερίνα Έσσλιν μπορεί να είναι καινούργια στον χώρο της λογοτεχνίας, η γραφή της όμως ξεχωρίζει. Στον χώρο της λογοτεχνίας μπήκε το 2011 με το βιβλίο «Ο μισός βέσπα, μυθιστορήματα του ενός λεπτού». Το 2012, το δεύτερο βιβλίο της με τίτλο «Γαμ.» ήταν υποψήφιο στην κατηγορία καλύτερη συλλογή διηγημάτων της χρονιάς των λογοτεχνικών βραβείων του «Αναγνώστη». Το τρίτο της βιβλίο που μόλις κυκλοφόρησε έχει τίτλο «32 Δεκεμβρίου» και περιεχόμενο… «ιστορίες που λάμπουν σαν φωτάκια νυκτός, αθωώνοντας το σκοτάδι». Όλα της τα βιβλία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Απόπειρα.

Ποια βιβλία έχεις αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σου;
Πιο συχνά θα πω «κάποτε διάβασα» παρά «τώρα διαβάζω» – κι όχι επειδή δεν προλαβαίνω πια, απλά απ’ όταν άρχισα να γράφω δεν διαβάζω πάνω από 2-3 βιβλία τον χρόνο γιατί ή ζηλεύω ή φοβάμαι. Η πιο πρόσφατη αγορά μου είναι το «Αστερισμός Ζωτικών Φαινομένων» του Anthonny Marra, σε μετάφραση του Κυριακίδη, αλλά η ανάγνωσή του εκκρεμεί. Καμιά φορά στο κομοδίνο μου ξεμένουν βιβλία για πολύ καιρό, χωρίς απαραίτητα να σημαίνει ότι τα λάτρεψα. Το «Διορθώσεις» του Φράνζεν, ας πούμε, το είχα στο κομοδίνο για έναν ολόκληρο χρόνο, αλλά άρχιζα άλλα στο μεταξύ και δεν αξιώθηκα ποτέ να το τελειώσω. Το τελευταίο που διάβασα πάντως (ολόκληρο) ήταν το καλοκαίρι, η νουβέλα «Ο Πύργος» του Κάφκα.
Ποια είναι τα αγαπημένα σου βιβλία όλων των εποχών;
Αυτά που περιέχουν πολλές λέξεις που αρχίζουν από Α ή Κ ή Γ. Πρόσφατα κυκλοφόρησε και σαν viral αυτό το ερώτημα, στο facebook. Εκεί είχα παραθέσει καμιά δεκαπενταριά βιβλία που με πήγαν παρακάτω, αλλά σήμερα δεν θέλω ν’ απαντήσω γιατί μετά από εκείνη την ανάρτηση στο προφίλ μου τρόμαξα να κοιμηθώ το βράδυ από τη στεναχώρια μου που πάνω στον ενθουσιασμό ξέχασα πολλά αγαπημένα, ενώ μετά με έπιασε και το άγχος ότι «πούλησα μούρη». Πάντως, αν η ερώτηση έχει και λίγο τον στόχο να φτιάξω λίστα για να διαβάσει οπωσδήποτε κάποιος μια δική μου πρόταση, ας διαβάσει τα βιβλία μου – είναι το χυδαιότερο αλλά το ειλικρινέστερο που μπορώ ν’ απαντήσω.
Ποιο κλασικό βιβλίο δεν έχεις διαβάσει και ντρέπεσαι γι’ αυτό;
Δεν ντρέπομαι για κάτι που δεν έχω διαβάσει ακόμη. Πιο πολύ ντρέπομαι που καμιά φορά στραβοκοιτάζω άλλους επειδή καταλαβαίνω ότι μπορεί να μην είναι και τόσο διαβασμένοι – λες και είμαι καμιά αστυνομία καλλιέργειας. Μιλώντας συγκεκριμένα για τα κλασικά έργα που έχω αγνοήσει, περισσότερο μ’ ενδιαφέρει ό,τι διαβάζω, ακόμη και χαϊκού να είναι, ν’ αναφέρεται σε κάτι «κλασικό» από άποψη θεματολογίας (ζωή, θάνατο, έρωτα, μνήμη). Σε κάθε περίπτωση, περισσότερο με τρώει το αν θα γράψω καλά παρά αν θα διαβάσω πολλά.
Με ποιον συγγραφέα θα ήθελες να δειπνήσεις;
Α, όχι, δεν παίζω. Αν είναι να στρώσουμε τραπέζι, να στρώσουμε για καμιά δεκαριά. Θα καλούσα τον Λεοπόλδο Μαζόχ, τον Απόστολο Ιωάννη, τον Ομηρο, τον Γούντι Αλεν, τον Τζόναθαν Φράνζεν, τη Λένα Ντάναμ, τον Φραντς Κάφκα, την Αϊν Ραντ και τον Γουίλιαμ Σέξπυρ, θα σέρβιρα «alphabet soup» και θα όριζα θέμα συζήτησης «όφις και κρίνο».
Είναι κανείς από τους ήρωές σου αληθινός;
Οι ήρωές μου αν δεν είναι ανθρωπένιοι και αληθινοί έχω σίγουρα αποτύχει. Γράφοντας ένα χαρακτήρα πρέπει να τον γράψεις σαν να πρόκειται σε λίγο να τον πάρεις τηλέφωνο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: